Geluid van regen
Gordijnen hemelwater
Wuiven in de wind
De Tenshaen tuin in Uwajima
In Uwajima is een prachtige tuin, dus ik had op die dag een korte wandeldag gepland om deze tuin en het kasteel uitgebreid te bekijken.
Maar het regende.. en ook dan is de tuin mooi.
De tuin is opgebouwd rond een vijver. De vorm van de vijver is die van het Chinese karakter van 'hart'. In de vijver is een klein eiland, Hora Jima, dit stelt het land van Jodo (de volmaakte zegen) voor. Ook was er een plek 'Karekawe' die een rivier zonder water moest uitbeelden. De Karekawe symboliseert de vergankelijkheid van de tijd.
Maar door de vele regen van deze dag was er geen Karekawe te vinden, alles was nat.
De stenen hebben ook allemaal een bijzondere betekenis.
Er is ook een kasteel in Uwajima, het staat boven op een heuvel. Deze heuvel was vandaag in nevelen gehuld, er was geen kasteel te zien. De klim naar boven heb ik maar overgeslagen.
Tot mijn verbazing worden er In Uwajima ook stierengevechten gehouden. Ik liep langs de arena. Men laat twee stieren met elkaar vechten.
De volgende dag was het droog en ook het weerbericht zag er beter uit. 50% kans op regen. Op naar de tempels 41, 42 en 43. Tempel 41 is gewijd aan de rijst. Ooit baden de mensen hier tot de 'rijstgod' Inari voor een goede oogst. However, recently many people now pray for prosperity in their businesses. (Aldus het boekje) Kobo Daishi heeft deze Inari (in de gestalte van een oude man) ontmoet en na deze ontmoeting heeft hij hier een tempel gebouwd. Voor de tempel staat een kami- torii.
Tempel 42 is speciaal gewijd aan dieren, eerst aan vee, nu vooral huisdieren. Hier heeft Kobo Daishi een stuk op de rug van een koe gereden, die hem naar een boom bracht waar het juweel (de Vajra) aan hing, dat Kobo Daishi vanuit China naar Japan had geworpen. En dit kleine 'huisje', dat langs de tempeltrap staat, is een kami-heiligdom en staat vol met beeldjes van dieren.
Het is lente bij tempel 43.
En vandaag, 29 april is het mooi weer. het is 68 km naar de volgende tempel, daar wil ik 3 dagen over doen. Ik ben nu doorgelopen naar Ozu.
Ik liep weer door prachtige bossen.
Toen ik Ozu naderde, stond daar opeens een kerk? Een kathedraal? In ieder geval wat religieuze afleiding tussen alle tempels.
Deze foto laat ook zien hoe de bouwstijl van de huizen is. Zo zien de meeste dorpen en steden er (tot nu toe) uit.
Ozu heeft nog een oud gedeelte en dit wordt gekoesterd.
Het oude gedeelte werd omsloten door een soort verdedigingsmuur. (Het kan ook een soort dijk zijn, vlak langs de kust zijn dergelijke stenen wallen ook). Bij een van de toegangsopeningen staat een beeld, met een nieuw gehaakt mutsje op, 2 verse vruchten en wat bloemen. Hij ziet er wel tevreden uit hè?
En Ozu heeft ook een tuin.
Dit keer een tuin in de zon.
En op weg naar de ryokan bleek dat Ozu ook een kasteel heeft. Vandaag zonder nevels.
(De komende dagen wordt het 30 graden, zegt de weerman op de tv. Eerst maar 'ns zien.......)
2 mei
Het is inmiddels 2 mei en de afgelopen dagen is het lekker warm geweest. De tocht ging hoofdzakelijk over bergen, omhoog en omlaag.
En af en toe door een dorpje.
Nevelbanen zon
Licht tussen donk're stammen
Zichtbare stilte.
Het uitzicht is elke keer weer een verrassing.
Met langs het pad van die mooie, kleine altaartjes.
Tempel 44 de Daihoji tempel, is gewijd aan Juichimen Kannon Bosatsu.
Een boddhisattva 11 gezichten. Sommige hiervan met een boze uitdrukking, sommige met een blik vol mededogen en anderen met een glimlach. Allemaal bedoeld om de mensen naar de redding te begeleiden.
En tenslotte op weg naar tempel 45: Iwawaji.
Dit is de toegangspoort. De tempel ligt diep verscholen op de helling van een berg tussen de bomen en wordt beschouwd als een 'moeilijke plek'. Het was in ieder geval moeilijk er te komen. Het pad was soms stijl en het was een hele klim er naar toe. Temple 45 ligt het meest landinwaarts.
Nu gaat de henro weer richting de kust, te beginnen naar Matsuyama.
En daar zit ik nu, in een soort religieus hotel bij tempel 46 aan de rand van Matsuyama. Ik heb net gegeten en tegenover me zat een mevrouw die met een religieuze gids de tocht maakt. Hij gaf me een mooi bedrukt lapje stof met een tekst van Kobo Daishi, van het hotel kreeg ik een overzichtskaart van Shikoku, met de tempels en andere informatie. Dit is de derde landkaart die ik kreeg. Allemaal in het Japans. Ik heb een goede in het Engels. (Maar die ben ik vergeten mee te nemen, ik zie hem zo liggen daar, thuis....
De schuingedrukte haiku's zijn van Dogen of Ryokan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten