Osetta is een geschenk, de mensen hier geloven dat als je de pelgrim iets geeft, je dit dan ook automatisch aan Kobo Daishi geeft. Soms krijg je een zakje snoepjes, een grapefruit, of er wordt je een lift aan geboden.
Van de mannen kreeg ik een bol bonenpasta, met daarom heen iets anders zoets dat alles bij elkaar moet houden. In Nederland draait op dit moment misschien nog wel de Japanse film Ann, die gaat over een bonenpasta verkoper en een mevrouw die dit maakt. Mooie film!
En ja, er zijn hier ook draken, chagrijnige ryokaneigenaren, hardrijdende automobilisten. Maar daar spreek ik niet over. Ik probeer ook geen foto's te maken van de lelijke dingen. Dus objectief is dit niet.
Deze mevrouw verkoopt fruit langs de weg. Toen ze me zag moest ik direct komen en gaan zitten. Ze heeft een enorme grapefruit schoongemaakt en in stukjes gesneden: osetta! Ik heb daarna natuurlijk een zakje heerlijke kleinere grapefruits gekocht.
Inmiddels wandel ik weer langs de kust. Daar zijn enorme golfbrekers aangelegd ivm de tsunami.
Vlak voor Kochi staat in het plaatsje Konan het Ekinmuseum.
Met werken van Hirose Kinzou (1812-1876). Hij is bekend onder de naam Ekin.
Hij heeft prachtige werken gemaakt, een soort kamerschermen die neergezet en dichtgeklapt kunnen worden.
Alles was op een bijzondere manier neergezet, met donker-en-lichteffecten. Ik kreeg een lampionnetje mee, dat met een druk op het knopje licht gaf.
Ik sliep deze avond in een ryokan met alleen maar ontbijt, dus ben gaan eten in het eetcafe iets verderop in de straat.
Lieve Marga,
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt wel of je er steeds meer "in komt". In ieder geval breng je de sfeer op mij over. Op de tentoonstelling die net is afgesloten, verkocht ik een schilderij aan een jong meisje die als motivatie gaf dat het voor haar "zen" was. Ze ging het in haar slaapkamer hangen!
Is er veel nieuws over de aardbevingen in Japan?
Liefs en ik reis met je mee.
Dinie
Lieve Dinie,
BeantwoordenVerwijderenDank voor dit bericht, ik krijg steeds mailtjes dat het niet lukt een berichtje te plaatsen en jij doet het! Heb je een foto van dat verkochte schilderij? Ik vind het jammer dat ik de tentoonstelling niet kon bezoeken en dat ik het gemist heb. Hier op de tv is er veel nieuws over de aardbevingen. Deze waren op een ander eiland, schrikken hè!
Het is heel bijzonder op deze manier over dit eiland te gaan, de bloesem, Basho, ze horen, passen bij dit land. Een land dat aan de ene kant heel modern is en tegelijkertijd oude tradities, een eigen cultuur en een eigen godsdienst heeft. En allemaal nieuw voor me en zoveel indrukken..... en dan mag en kan ik er doorheen lopen. Dat is toch weer een geschenk.
Liefs, Marga