Allereerst de heuvel op naar tempel 24, de kaaptempel. Het is 's ochtends vroeg altijd erg mooi en rustig in de tempels.
En waar is het pad?
De route langs de 88 tempels wordt met verschillende tekens (die soms een verschillend pad volgen) aangegeven. Hier staan er bij toeval een aantal bij elkaar. (Meestal moet je er naar zoeken en ben je blij als je een kleine rode pijl op een lantaarnpaal ontdekt). Helemaal boven aan de paal staat een groen bord. Dit wijst de weg naar de plaats waar je naar toe moet gaan als er een tsunami is. Deze borden staan overal langs de kust. Ook wordt regelmatig aangegeven hoe veel meter een bepaalde plek boven zee niveau is, of staan er borden met de waarschuwing alert te zijn.
De steen rechts achter de paal is een oude wegwijzer naar de tempel.
In tempel 24, de Hotsumisakiji staat Kobo Daishi, als pelgrim, met de Vajra aan het eind van zijn staf. Vajra betekent diamanten bliksemschicht. Diamant: mooi en onvernietigbaar. De bliksemschicht: de plotselinge ervaring van verlichting. De Vajra vernietigt alle onwetendheid. Dit religieuze attribuut komt voornamelijk voor in Tibet, China en Japan. In de hoofdtempel in Koyasan lag een enorme houten (brandbaar!!) Vajra.
Deze tempel staat op de plaats waar Kobo Daishi in een grot heeft gemediteerd voordat hij hier de verlichting vond. De tempels zijn nauw verbonden met de vissers hier aan de kust. Bij een van de drie tempels staat een beeld van Kobo Daishi met allemaal vissen. Ik heb het niet kunnen vinden.
Op weg naar beneden had ik een mooi uitzicht op Muruto en de oceaan.
De tocht voerde verder langs kleine haventjes waarin de vissersboten, ieder per haventje in dezelfde kleur, klaar lagen om uit te varen.
Tempel 25 staat bijna aan zee en had alleen maar trappen. (even geen heuvel op)
Bij de tempel hingen prachtige kindertekeningen. Een project? Een enthousiaste juf?: 'Kom jongens we gaan naar buiten, we gaan vandaag iets anders doen' of hoort dit bij het leerplan? De tekeningen zijn prachtig.
Onder elke tekening stond een 6 met een karakter. Ik neem aan dat dit de zesde klas is, want voor een zesjarige zijn de tekeningen, zelfs met een tigermoeder wel al te mooi.
Dit is het interieur van de hoofdtempel. De legende zegt dat het beeld, nadat het was uitgesneden zelf naar het altaar liep.
En nu zit ik beneden, in de lobby van hotel Hidari, naast het winkeltje (want alleen daar is wifi). En in het winkeltje is van alles te koop. Een Japanse winkel van Sinkel. De huidcreme staat bij de gedroogde vis en ik heb nog in de koelkast gezocht naar een yogurtje (maar het zag er daarbinnen niet fris uit). Dus laat maar.
Morgen is een nieuwe dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten