Van de regen naar de zon

                                                                Geluid van regen

                                                                Gordijnen hemelwater

                                                                Wuiven in de wind

De Tenshaen tuin  in Uwajima

In Uwajima is een prachtige tuin, dus ik had op die dag een korte wandeldag gepland om deze tuin en het kasteel uitgebreid te bekijken.

Maar het regende.. en ook dan is de tuin mooi.

De tuin is opgebouwd rond een vijver. De vorm van de vijver is die van het Chinese karakter van 'hart'. In de vijver is een klein eiland, Hora Jima, dit stelt het land van Jodo (de volmaakte zegen) voor. Ook was er een plek 'Karekawe' die een rivier zonder water moest uitbeelden. De Karekawe symboliseert de vergankelijkheid van de tijd. 

Maar door de vele regen van deze dag was er geen Karekawe te vinden, alles was nat. 

De stenen hebben ook allemaal een bijzondere betekenis. 

Er is ook een kasteel in Uwajima, het staat boven op een heuvel. Deze heuvel was vandaag in nevelen gehuld, er was geen kasteel te zien. De klim naar boven heb ik maar overgeslagen. 

Tot mijn verbazing worden er In Uwajima ook stierengevechten gehouden. Ik liep langs de arena. Men laat twee stieren met elkaar vechten.

De volgende dag was het droog en ook het weerbericht zag er beter uit. 50% kans op regen. Op naar de tempels 41, 42 en 43. Tempel 41 is gewijd aan de rijst. Ooit baden de mensen hier tot de 'rijstgod' Inari voor een goede oogst. However, recently many people now pray for prosperity in their businesses. (Aldus het boekje) Kobo Daishi heeft deze Inari  (in de gestalte van een oude man) ontmoet en na deze ontmoeting heeft hij hier een tempel gebouwd. Voor de tempel staat een kami- torii.

Tempel 42 is speciaal gewijd aan dieren, eerst aan vee, nu vooral huisdieren. Hier heeft Kobo Daishi een stuk op de rug van een koe gereden, die hem naar een boom bracht waar het juweel (de Vajra) aan hing, dat Kobo Daishi vanuit China naar Japan had geworpen. En dit kleine 'huisje', dat langs de tempeltrap staat, is een kami-heiligdom en staat vol met beeldjes van dieren. 

Het is lente bij tempel 43.

En vandaag, 29 april is het mooi weer. het is 68 km naar de volgende tempel, daar wil ik 3 dagen over doen. Ik ben nu doorgelopen naar Ozu. 

Ik liep weer door prachtige bossen. 

Toen ik Ozu naderde, stond daar opeens een kerk? Een kathedraal? In ieder geval wat religieuze afleiding tussen alle tempels.

Deze foto laat ook zien hoe de bouwstijl van de huizen is. Zo zien de meeste dorpen en steden er (tot nu toe) uit.

Ozu heeft nog een oud gedeelte en dit wordt gekoesterd.

Het oude gedeelte werd omsloten door een soort verdedigingsmuur. (Het kan ook een soort dijk zijn, vlak langs de kust zijn dergelijke stenen wallen ook). Bij een van de toegangsopeningen staat een beeld, met een nieuw gehaakt mutsje op, 2 verse vruchten en wat bloemen. Hij ziet er wel tevreden uit hè?

En Ozu heeft ook een tuin. 

Dit keer een tuin  in de zon.

En op weg naar de ryokan bleek dat Ozu ook een kasteel heeft. Vandaag zonder nevels.

(De komende dagen wordt het 30 graden, zegt de weerman op de tv. Eerst maar 'ns zien.......)

2 mei

Het is inmiddels 2 mei en de afgelopen dagen is het lekker warm geweest. De tocht ging hoofdzakelijk over bergen, omhoog en omlaag. 

En af en toe door een dorpje. 

                 Nevelbanen zon

                 Licht tussen donk're stammen

                 Zichtbare stilte.

Het uitzicht is elke keer weer een verrassing. 

Met langs het pad van die mooie, kleine altaartjes.

Tempel 44 de Daihoji tempel, is gewijd aan Juichimen Kannon Bosatsu.

Een boddhisattva 11 gezichten. Sommige hiervan met een boze uitdrukking, sommige met een blik vol mededogen en anderen met een glimlach. Allemaal bedoeld om de mensen naar de redding te begeleiden. 

En tenslotte op weg naar tempel 45:  Iwawaji. 

Dit is de toegangspoort. De tempel ligt diep verscholen op de helling van een berg tussen de bomen en wordt beschouwd als een 'moeilijke plek'. Het was in ieder geval moeilijk er te komen. Het pad was soms stijl en het was een hele klim er naar toe. Temple 45 ligt het meest landinwaarts.

Nu gaat de henro weer richting de kust, te beginnen naar Matsuyama.

En daar zit ik nu, in een soort religieus hotel bij tempel 46  aan de rand van Matsuyama. Ik heb net gegeten en tegenover me zat een mevrouw die met een religieuze gids de tocht maakt. Hij gaf me een mooi bedrukt lapje stof met een tekst van Kobo Daishi, van het hotel kreeg ik een overzichtskaart van Shikoku, met de tempels en andere informatie. Dit is de derde landkaart die ik kreeg. Allemaal in het Japans. Ik heb een goede in het Engels. (Maar die ben ik vergeten mee te nemen, ik zie hem zo liggen daar, thuis....

De schuingedrukte haiku's zijn van Dogen of Ryokan.

Van tempel 38 naar tempel 40: ik ben op? over? de helft!

De tempel van het eeuwig durende geluk

Zo heet  tempel 38. Het is een bijzondere tempel met een mooie sfeer. Het gehele complex heeft de vorm van een mandala: het Potalaka, het ware land van Kannon. (Het Nirvana). De tempel staat op het allerzuidelijkste puntje van kaap Ashizuri. Het is de plaats waar de diepgelovigen vroeger uitvoeren op zoek naar dit ware land. 

Elke tempel bestaat ten minste uit:

Een toegangspoort, bewaakt door 2 bewakers om de boze geesten te verjagen

Direct achter de poort is de plaats waar de handen en de mond gewassen kunnen worden en staat de tempelgong. Elke hal heeft ook een eigen bel.

De honzo, de hoofdtempel

Hierin staat het beeld van de heilige lwaaraan de tempel is gewijd. In dit geval Senjui Kanzeon, de Boeddha van het mededogen. In Tibet heet hij Avalotikeshvara, in China Guanjin.

Toen het Boeddhisme naar Japan kwam heeft het aspecten van het Shintoïsme overgenomen en zijn er verschillende heiligen 'ontstaan'. Dit zijn 4 'verlichte' Boeddha's  en 8 boddhisatva's. Jizo is hier een van. Elke tempel van de 88 tempels op Shikogu is aan een van deze 12 heiligen gewijd.

De daishitempel

De tempel gewijd aan Kobo Daishi.

Met een beeld van Kobo  Daishi, hier met alweer een prachtige vrajna ervoor.

                                                  Oude vijver

                                                  Een kikker springt erin

                                                 Geluid van water

Tot mijn verbazing bezat deze tempel een prachtige Tibetaanse thanka.

En een beeld van Ganesh, een beeldje van Tara en een afbeelding van Avalotikeshvara.

Achter de hoofdtempel stond een enorme verzameling beelden van alle heiligen.

En we verlaten de tempel weer door de poort.

De vrouw van de abt deed me uitgeleide.

Hierna was het twee dagen lopen naar tempel 39.

Deze tempel staat op de 'Rode Schildpad heuvel'. De legende vertelt dat in 911 een rode schildpad uit de zee kwam met een tempelgong op zijn rug. De gong staat nu in het Nationaal museum in Tokio.

Maar de schildpad is er nog wel.

Op naar tempel 40. Volgens het boekje ben ik daar halverwege, volgens mijn berekeningen heb ik nog 10 km te gaan.

De tocht ging door een prachtig landschap, over de oeroude pelgrimsweg.

Ochtendrituelen aan het begin van de dag bij tempel 40.

Hier staan de 12 heiligen op een rij. De pelgrims gieten water over de beelden. Dit zou voorspoed brengen.

Onder het toeziend oog van Kobo Daishi

vierde ik 's ochtends om 7 uur mijn mogelijk bereiken van de helft van de tocht.

Alweer 130 km voorbij Kochi; rijst, vis en water.

Het weer is vandaag weer bar en boos, daarom ben ik na 10 km maar in de bus gestapt en zit nu in een 'organic hotel' ('Kaiyu' - het is boven de begroting, maar aanbevolen door het boekje en verder had ik geen zin nog natter te worden -voorzover dat kon). Ik ben inmiddels bij Oki no hama beach aangekomen, op weg naar tempel 38. Af en toe doemt er een rots op uit de wolken, de wind loeit om het gebouw heen en over de weg stroomt een rivier regenwater. 

Ze hebben hier een speciale o furo. En daar ga ik straks heerlijk in liggen. 

Even wat beelden uit droger tijden.

Gelukkig ging de tocht om Kochi heen, de steden zijn niet echt aantrekkelijk om doorheen te lopen.

En op weg naar tempel 31 liep de route door de botanische tuin van Kochi.

Met uitzicht op Kochi.

Tempel 31 stond boven op een heuvel, met een prachtige pagode.

Rijst

En verder ging de henro. Langs de kust en over smalle weggetjes door de rijstvelden. Iedereen is hier druk bezig het land te bewerken en weer nieuwe rijst te planten. De rijst wordt eerst in tijdelijke broeikassen opgekweekt, daarna worden de prille plantjes met een machine in de rijstvelden uitgezet. Ik ben benieuwd hoe de rijstvelden er over 4 weken uit zullen zien.

Daar waar rijstveld en oceaan elkaar ontmoeten......

Bij deze tempel is een tuin met bijzondere, prachtige bloemen. Daar is men extra zuinig op. En mocht het gaan regenen..... (Alhoewel ik me afvraag of deze parapluutjes ook tegen de huidige wolkbreuk bestand zijn).

En bijna elke avond prachtige een prachtige zonsondergang.

En nu naar de o furo (een organische o furo dit keer) 

Er was niemand, dus ik kon deze foto's nemen.

De wasafdeling, voordat je het warme water ingaat moet je je hier eerst grondig wassen.

En daarna is dit water zo heerlijk!  (De 3 van 30 doet het niet, de temperatuur is 39.3 graden).

Het water wordt van 100 meter diep opgepompt en bevat allerlei geneeskrachtige stoffen. 

'En buiten raast de wind om het huis'

Langs de kust

Ik loop al weer enkele dagen vlak langs de kust. Gisteren sliep ik in een ryokan boven op een klif. De avond ervoor met een prachtig uitzicht op de baai en de lichtjes van de huizen beneden.

Dat uitzicht was 's ochtends verdwenen,

Alles was in mist gehuld. Maar, zei de manager, om 9 uur stopt het met regenen. (Gisteravond sprak hij nog van 10 uur). Ik ben toch maar met de cape om op stap gegaan en ja, precies om 9 uur stopte het met regenen en trokken de wolken weg.

Het werd een prachtige dag met mooie uitzichten op de oceaan.

Uit: de smalle weg naar het Hoge Noorden. (Basho)

                                                  Inviting the wind to carry

                                                 saltwaves of the sea.

                                                 The pine tree of Shiogashi

                                                 trickles all night long

                                                 shiny drops of moonlight.

Osetta

Het was een lange afdaling naar beneden en onderweg kreeg ik van mannen die aan de weg aan het werken waren een osetta. 

Osetta is een geschenk, de mensen hier geloven dat als je de pelgrim iets geeft, je dit dan ook automatisch aan Kobo Daishi geeft. Soms krijg je een zakje snoepjes, een grapefruit, of er wordt je een lift aan geboden. 

Van de mannen kreeg ik een bol bonenpasta, met daarom heen iets anders zoets dat alles bij elkaar moet houden. In Nederland draait op dit moment misschien nog wel de Japanse film Ann, die gaat over een bonenpasta verkoper en een mevrouw die dit maakt. Mooie film!

En ja, er zijn hier ook draken, chagrijnige ryokaneigenaren, hardrijdende automobilisten. Maar daar spreek ik niet over. Ik probeer ook geen foto's te maken van de lelijke dingen. Dus objectief is dit niet.

Deze mevrouw verkoopt fruit langs de weg. Toen ze me zag moest ik direct komen en gaan zitten. Ze heeft een enorme grapefruit schoongemaakt en in stukjes gesneden: osetta! Ik heb daarna natuurlijk een zakje heerlijke kleinere grapefruits gekocht. 

Inmiddels wandel ik weer langs de kust. Daar zijn enorme golfbrekers aangelegd ivm de tsunami. 

Vlak voor Kochi staat in het plaatsje Konan het Ekinmuseum. 

Met werken van Hirose Kinzou (1812-1876). Hij is bekend onder de naam Ekin.

Hij heeft prachtige werken gemaakt, een soort kamerschermen die neergezet en dichtgeklapt kunnen worden.

Alles was op een bijzondere manier neergezet, met donker-en-lichteffecten. Ik kreeg een lampionnetje mee, dat met een druk op het knopje licht gaf. 

Ik sliep deze avond in een ryokan met alleen maar ontbijt, dus ben gaan eten in het eetcafe iets verderop in de straat.

Met alweer van die hartelijke mensen die wel alles voor me wilden klaarmaken en zalig eten. De specialiteit van Kochi is rauwe tonijn, met een toefje wasabi en wat plakjes rauwe knoflook, dit alles met de stokjes te dopen in de soyasaus. 

Ik kreeg de maaltijd voor half geld, osetta!