(Hier is ze aan het werk voor een groep buspelgrims, in elk boek wordt op de daarvoor bestemde bladzijde gestempeld en een tekst gecaligrafeerd.)
...... me uit mijn kamer kwam halen om de prachtige bloesem te bekijken achter de Shingontempel aan de overkant.
En het is dan ook schitterend. Heel Japan is in de ban van de bloesem. Het was het eerste bericht op het journaal: de bloesem bloeit!
Ik heb de afgelopen 2 dagen hoofdzakelijk in de regen en mist gelopen en ook dan is de bloesem prachtig. Vanmiddag klaarde het een beetje op, dus wie weet is het morgen droog.
Gisteren bijna de hele dag over 14 km gedaan. In de mist en regen de berg op en daarna weer naar beneden geglibberd. Daar aangekomen de volgende berg op, waar de tempel stond.
En toen weer naar beneden naar de gereserveerde slaapplaats. In mijn gedachten was deze dichtbij, en na een uur lopen de weg gevraagd, 'nog 10 minuten, er is een sign' - kreeg ik in gebroken Engels te horen van een chauffeur met een bus vol pelgrims. Die riepen me naar binnen, de bus in. Daar was ik blij mee, want het regende hard. Bij het sign werd ik afgezet: onbegrijpelijk, allemaal Japanse karakters.
Binnengekomen werd ik zonder een woord te zeggen naar mijn slaapkamer gebracht, hierna naar het bad. Daar knap je erg van op! Bij het avondeten lag daar een hele vis. Ik heb deze met de stokjes uit elkaar gehaald, schoongemaakt en opgegeten.
En nu zit ik alweer een dag verder lopen in de Dainichi tempel. Deze staat aan een drukke weg, tussen kantoren en hotels in een buitenwijk van Tokoshima.
Aan de overkant van de weg is een Shingontempel, een bezoek hieraan nemen de pelgrims in een moeite mee.
Vroeger hoorden de twee tempels bij elkaar, in beide staat een beeld van Dainichi, (deze symboliseert 'leegte' een van de 5 manifestaties van de Boeddha). Toen het boeddhisme vervolgd werd zijn de tempels officieel van elkaar gescheiden. Maar daar zit niemand meer mee anno 2016 en dat is maar goed ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten