Hiroshima, juni 1943. Alle gezonde mannen zijn aan het front en vele jonge vrouwen werken in de oorlogsindustrie van Nagayo of de kolenmijnen van Kyushi. De stadsreiniging is dus in handen van oude vrouwen en soms zelfs van boeddhistische nonnen, die uit hun kloosters zijn geplukt. De vrouwen die in juni 1943 de hoofdstraat van Hiroshima vegen hebben misschien wel tussen het straatvuil het volgende blaadje gevonden:
'Zolang het keizerlijke rescript de overtuiging zal onderschrijven dat Japan even oud is als de Hemel en de Aarde, zal Amerika tot de ondergang gedoemd zijn.................... '(Einde citaat)
Het Vredes park
De Atoombom Dom
Misschien wel de krachtigste herinnering aan de verwoesting is dit gebouw. Het is een van de weinige gebouwen die zijn blijven staan na de explosie. Het stond midden in het episch centrum.
Er zijn verschillende monumenten in het Vredespark. Dit is het Vredesmonument voor de Kinderen.
Dit monument is opgedragen aan het meisje Sadako Sasaki, dat 9 jaar na de atoombom op 11 jarige leeftijd leukemie kreeg en hieraan stierf. Ze geloofde dat als ze 1000 kraanvogels zou vouwen, (de kraanvogel is het symbool van een gelukkig en lang leven) ze zou blijven leven. Ze stierf voordat ze haar doel behaalde. Haar klasgenoten hebben de resterende kraanvogels gevouwen.
Het monument wordt bezocht door schoolklassen, de kinderen hebben slingers kraanvogels gevouwen, er wordt een toespraak gehouden en een lied gezongen.
Het Vredesmuseum
Er is een indrukwekkend museum met foto's, films, materialen en gesproken herinneringen aan de tijd van vlak na de explosie van de atoombom.
Hiroshima is meer
Hiroshima is een mooie stad waar een prachtige energieke sfeer hangt. Een prachtig bewijs dat het leven weer terug kan komen en daarna weer doorgaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten